Samtal við leikhús er röð málfunda og fyrirlestra þar sem atvinnuleikhúsfólk og fræðimenn í erlendum tungumálum við Stofnun Vigdísar Finnbogadóttur koma saman og ræða uppsetningar á leikverkum í sýningu hjá leikhúsunum. Tilgangur raðarinnar er:

• Að heiðra Vigdísi Finnbogadóttur með viðburðum sem tvinna saman tvö af helstu hugðarefnum hennar: leikhús og tungumál.
• Að skapa vettvang fyrir fræðilega umfjöllun um leikhús og þýddar leikhúsbókmenntir sem höfðar til almennings.
• Að auka við faglega menningarumfjöllun á Íslandi.
• Að vekja athygli á sýningum leikhúsanna og þýðingum á leikverkum úr erlendum tungumálum.

Viðburðir:

17. febrúar 2020  Samtal við leikhús – Vanja frændi

7. október 2019  Samtal við leikhús – ÖR (eða Maðurinn er eina dýrið sem grætur)

29. apríl 2019    Samtal við leikhús – Loddarinn

8. apríl 2019    Samtal við leikhús – Jónsmessunæturdraumur

12. mars 2019  Samtal við leikhús – Ríkharður III


Vigdís og leikhúsið

Vigdís Finnbogadóttir starfaði um árabil í þágu leiklistarinnar. Hjá Ríkisútvarpinu sá hún um leiklistarkynningar í sjónvarpsþættinum Vöku um tveggja ára skeið. Hún var einn af stofnendum leikhópsins Grímu árið 1962 en það var fyrsta framúrstefnuleikhúsið hér á landi. Gríma var rekin í Tjarnarbíói og þar voru sett upp leikrit eftir samtímahöfunda eins og Sartre, Ionesco, Max Frisch og Jean Genet. Vigdís þýddi m.a. fyrir þessar sýningar Huis Clos eftir Sartre (Læstar dyr) og Les Bonnes eftir Jean Genet (Vinnukonurnar). Áratug síðar varð hún leikhússtjóri Leikfélags Reykjavíkur sem þá var til húsa í Iðnó. Á þeim tíma þýddi Vigdís m.a. gamanleikinn Fló á skinni eftir Georges Feydeau (La Puce à l’Oreille sem gekk í þrjú ár (1972-1975). Vigdís gegndi starfi leikhússtjóra Iðnó í átta ár eða þar til hún var kjörin forseti. Á þessum árum var mikil gróska í leiklistarlífi Íslendinga og áhersla lögð á að kynna og flytja leikrit íslenskra höfunda. Á leikhússtjóraárum Vigdísar hjá Leikfélagi Reykjavíkur stóð metnaður starfsmanna til að ráðast í nýja byggingu fyrir starfsemi Leikfélagsins og þar var Vigdís öflugur liðsmaður. Með sameiginlegu átaki margra aðila var ráðist í að byggja nýtt leikhús sem nú er rekið sem Borgarleikhúsið.

Við upphaf annars kjörtímabils síns sem forseti árið 1984 sagði Vigdís að enginn gæti gert sér fyllilega grein fyrir því hvernig forsetastarfið væri og hvergi væri hægt að læra til forsetastarfa á skólabekk. Forsetinn yrði að starfa í samhljómi við þjóðina sjálfa og slá á þá strengi sem kunna að eiga sér enduróm hverju sinni. Hún hefur sagt að starfið í leikhúsinu hafi reynst henni góður skóli fyrir forsetaembættið.

X